Wrzeszcz był kiedyś niedużą osadą położoną między większymi i starszymi sąsiadami: Gdańskiem i Oliwą. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1263 roku. Jej nazwa brzmiała wtedy Vriezst i odnosiła się do wrzosów porastających tutejsze wzgórza. Od tamtych czasów otoczony lasami i wrzosowiskami Wrzeszcz bardzo się zmienił. Bogaci mieszczanie, doceniając urodę okolicy, zaczęli budować tu dworki i małe pałace, w których spędzali letnie miesiące, z dala od zgiełku miasta. Wrzeszcz przyłączono do Gdańska w 1814 roku. Powoli urastał do rangi jednej z najważniejszych dzielnic miasta. Zaczęto tu wznosić piękne kamienice i wille. Powstawały zakłady przemysłowe i szkoły. Dla wygody mieszkańców i mieszkanek uruchomiono w 1873 roku pierwszy w Gdańsku tramwaj. W wieku XIX i XX Gdańsk znacznie się powiększył i rozbudował, wskutek czego Wrzeszcz, położony kiedyś na uboczu, znalazł się w samym środku miasta. W dzielnicy, uważanej przez jej mieszkańców za serce Gdańska, znajdują się liczne sklepy, szkoły, uczelnie i firmy. Żyje tu więcej osób niż w Oliwie czy Śródmieściu. Nie da się poznać Wrzeszcza podczas jednego spaceru, ale spróbujmy choć trochę mu się przyjrzeć. Sprawdźmy, czy w samym środku miasta możemy się poczuć jak w XIII wieku i usłyszeć szum lasów i wrzosowisk.