W czasie gdy Polska była monarchią i najważniejszą rolę w państwie odgrywał król, Gdańsk był największym i najbogatszym polskim miastem. Swój sukces zawdzięczał zwłaszcza jednemu z władców: Kazimierzowi Jagiellończykowi. Monarcha nadał miastu szerokie uprawnienia, które pozwoliły jego mieszkańcom i mieszkankom na szybkie bogacenie się. Gdańsk stał się głównym portem Polski, gdzie odbywał się niemal cały handel morski. Kazimierz Jagiellończyk, nadając miastu przywileje, chciał się odwdzięczyć gdańszczanom za wsparcie, jakiego mu udzielili podczas wojny z zakonem krzyżackim. Gdańsk od 1308 roku był pod panowaniem Krzyżaków, którzy rządzili miastem twardą ręką. Mieszkańcy i mieszkanki Gdańska oraz Pomorza chcieli więc przejść pod panowanie władcy Polski. Wywiązała się długotrwała wojna pomiędzy państwem krzyżackim a państwem polsko-litewskim, rządzonym przez Kazimierza Jagiellończyka. Trwała aż trzynaście lat (tzw. wojna trzynastoletnia), od roku 1454 do 1466, a w jej wyniku Gdańsk i znaczny obszar państwa Krzyżaków został włączony do Polski. Ziemie te otrzymały nazwę Prusy Królewskie. Gdańsk w trakcie wojny wspierał finansowo Kazimierza Jagiellończyka, dlatego król odwdzięczył się przywilejami. Miasto, które już za rządów Krzyżaków było duże i zamożne, zaczęło się rozwijać jeszcze dynamiczniej. Dopiero w XVIII wieku prześcignęła je Warszawa…

Przeczytaj więcej pobierając plik PDF po prawej stronie.