W trakcie szóstego spaceru z cyklu „Zielone miasto” przyjrzymy się drzewu, które każdy rozpoznaje. Nawet osoby, które nie interesują się przyrodą i biologią. Chodzi o bardzo lubianą i często u nas spotykaną brzozę. Brzoza jest pod wieloma względami drzewem niezwykłym. Wytrzymałym na wszelkie warunki pogodowe. Niestraszne jej największe mrozy, dlatego znajdziemy ją daleko na północy, gdzie nie występują żadne inne drzewa liściaste. Brzozy wyrastają nawet na nieurodzajnej ziemi, a także pierwsze pojawiają się w miejscach zniszczonych przez pożary czy inne kataklizmy. Brzoza jest sadzona w parkach, zieleńcach i na cmentarzach. Drzewo to jest cenione nie tylko za swoją wytrzymałość, ale też za urodę. Szczególnie upodobali ją sobie literaci. Twórcy chętnie opisywali piękne i smukłe brzozy w swych poematach i wierszach. Władysław Reymont porównywał brzozę – „przyodzianą w bielusieńkie gzło i całą owiniętą zielonymi, rozplecionymi warkoczami” – do dziewczynki przystępującej do pierwszej komunii.