KOŚCIOŁY I SZPITALE DŁUGICH OGRODÓW ORAZ DOLNEGO MIASTA

W kwietniu w ramach Gdańskich Miniatur będziecie mogli zwiedzić mniej znane części gdańskiego Śródmieścia. Odwiedzimy Długie Ogrody, które powstały i rozwinęły się jeszcze w średniowieczu (okres w Europie od V do XV wieku) jako przedmieście Głównego Miasta. Równie interesującym miejscem jest Dolne Miasto, będące niegdyś główną dzielnicą przemysłową Gdańska.

Długie Ogrody powstały wzdłuż grobli łączącej Gdańsk z Żuławami, czyli obszarem, gdzie Wisła wpada do morza. Teren był tu podmokły, dlatego usypano groblę (rodzaj wału ziemnego), która umożliwiała przejazd pojazdom konnym i wygodne przejście pieszym. W XIV wieku tutejsze ziemie zaczęto osuszać i wkrótce teren został zamieszkany. Po obu stronach drogi, na długich wąskich działkach, zakładano ogrody. To właśnie od nich wzięła nazwę ulica, a także cała dzielnica. Przy Długich Ogrodach ponad 600 lat temu wzniesiono kościół św. Barbary (jest to jedna z najstarszych świątyń Gdańska). Obszary położone na południe od Długich Ogrodów, wzdłuż obecnej ulicy Łąkowej, długo pozostawały niezagospodarowane. Rozciągały się tu podmokłe łąki, które wykorzystywano jako pastwiska dla zwierząt, stąd pierwsza nazwa: Świńskie Łąki. Dopiero w XVII wieku teren ten włączono do systemu obronnego miasta (jego pozostałością jest kilka bastionów) oraz osuszono dzięki wykopaniu sieci kanałów. Rejon ten jednak długo jeszcze nie był zabudowywany. Dopiero w XIX wieku zasypano kanały, tworząc szerokie wygodne ulice. Powstała tu wtedy pierwsza trwała zabudowa, czyli budynki wznoszone z materiałów odpornych na zniszczenie, takich jak cegła. Ponieważ było tu dużo wolnego miejsca, zaczęto stawiać fabryki. Zdominowały one przestrzeń Dolnego Miasta. W związku z tym powstały w drugiej połowie XIX wieku kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, który odwiedzimy, nie wyróżnia się spośród tutejszej zabudowy.