Wiele miast jest nierozłącznie związanych z rzekami, nad którymi były budowane. W historii Gdańska
taką rzeką jest oczywiście Motława. Jej znaczenie na przestrzeni wieków rosło. Gdańszczanie zmieniali jej
bieg, regulowali ją, pogłębiali, budowali nabrzeża i wznosili nad nią mosty łączące brzegi grodu.
W zamierzchłych czasach Motława stanowiła naturalny system obronny. Z czasem włączono ją do
systemu umocnień miejskich (fortyfikacji), regulując odcinek zwany Opływem Motławy, przypominający
wyglądem fosę. Wody Opływu Motławy okalają Śródmieście od strony południowej i wschodniej. Wraz
z bastionami (fortyfikacja ziemna) jest to jeden z nielicznych dobrze zachowanych w Polsce systemów
fortecznych, pochodzących z siedemnastego wieku.
Dzięki rzece w mieście rozwijał się handel. Statki wpływały Motławą do portu, który znajdował się na
Długim Pobrzeżu. Spichrze, czyli murowane magazyny, budowano na Ołowiance i Wyspie Spichrzów.
Nad brzegiem rzeki wznosi się wiele zabytkowych i współczesnych budowli miasta. Do najsłynniejszych
należą: Brama Żuraw, Baszta Łabędź, Zielona Brama oraz Filharmonia Bałtycka. Zatem nie powinien nas
dziwić fakt, że z Motławą jest związanych wiele gdańskich legend.
Tematem dzisiejszej wędrówki śladami gdańskich legend jest Motława i jej okolice. Zwiedzanie
rozpoczynamy od zakola rzeki, miejsca, w którym stał niegdyś zamek krzyżacki. Dalej należy iść Długim
Pobrzeżem wzdłuż rzeki w kierunku Bramy Żuraw. Następnie skierujemy się w stronę Wyspy Spichrzów,
którą z lądem łączą od strony Głównego Miasta dwa mosty – Zielony znajdujący się na wysokości
Zielonej Bramy i Krowi – usytuowany trochę dalej. Z Wyspy Spichrzów maszerujemy w stronę Baszty
Stągiewnej i wzdłuż Nowej Motławy docieramy do ostatniego punktu wycieczki – Ołowianki.